Τα «αντι-διαβητικά» οφέλη του καφέ

Τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται διαρκώς μέσα από επιστημονικές μελέτες η προστατευτική συμβολή της τακτικής κατανάλωσης καφέ ενάντια στην ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, γεγονός που αποδίδεται τόσο σε πιθανή εμπλοκή ορισμένων συστατικών του στον μεταβολισμό της γλυκόζης όσο και σε αναστολή φλεγμονώδων και οξειδωτικών παραγόντων που σχετίζονται με την εμφάνιση της νόσου.

Στη μελέτη αυτή, η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition, βρέθηκε πως πράγματι η συστηματική κατανάλωση καφέ μπορεί να μειώσει τα επίπεδα δεικτών φλεγμονής και οξειδωτικού στρες που συνδέονται με τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Στην έρευνα συμμετείχαν 47 άτομα που ήταν τακτικοί χρήστες καφέ, οι οποίοι αρχικά σταμάτησαν την κατανάλωσή του για χρονικό διάστημα ενός μήνα, εν συνεχεία ξεκίνησαν να καταναλώνουν 4 φλιτζάνια (150ml το καθένα) την ημέρα για ακόμη έναν μήνα και τέλος, κατά τη διάρκεια του 3ου μήνα της παρέμβασης, έπιναν οχτώ φλιτζάνια καφέ ημερησίως. Μετά το τέλος της παρέμβασης και αφού πραγματοποιήθηκαν οι απαραίτητες μετρήσεις, προέκυψε ότι τα επίπεδα μεταβολιτών της καφεΐνης, του χλωρογενικού οξέος και του καφεϊκού οξέος στον ορό αυξήθηκαν σημαντικά μετά από την κατανάλωση καφέ.

Παράλληλα, μειώθηκε η συγκέντρωση ορισμένων φλεγμονώδων και οξειδωτικών δεικτών και πιο συγκεκριμένα της ιντερλευκίνης-18 και του 8-ισοπροστανίου (δείκτης οξειδωτικού στρες) κατά 8% και 16% αντίστοιχα (σύγκριση μεταξύ της κατανάλωσης 0 και 8 φλιτζανιών καφέ). Επιπλέον, τα επίπεδα αδιπονεκτίνης, μίας ορμόνης που εμπλέκεται σε πολλές μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού και σχετίζεται αντιστρόφως ανάλογα με το ποσοστό σωματικού λίπους, αυξήθηκε κατά 6%.

Παρατηρήθηκαν επιπλέον βελτιώσεις στη συγκέντρωση HDL χοληστερόλης καθώς και μείωση στον λόγο LDL/ HDL χοληστερόλης και απολιποπρωτεΐνης Β/ απολιποπρωτεΐνη Α-Ι κατά 8% και 9% αντίστοιχα, ενώ ο μεταβολισμός της γλυκόζης έμεινε ανεπηρέαστος. Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί την πρώτη δοκιμή παρέμβασης που εξετάζει τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του καφέ και που χρησιμοποιεί τη συγκέντρωση των συστατικών του καφέ στο αίμα ως δείκτες πρόσληψης καφέ κατά τη διάρκεια μακρόχρονης κατανάλωσης του ροφήματος.

Παρότι τέλος ο καφές δεν φάνηκε να επηρεάζει τον μεταβολισμό της γλυκόζης, η επίδρασή του σε ορισμένους βασικούς δείκτες υποκλινικής φλεγμονής και οξειδωτικού στρες οι οποίοι συνδέονται έντονα με την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2 μπορεί να υποστηρίξει τον αντιδιαβητικό ρόλο του ροφήματος.

Περισσότερα στo nescafe.gr